Elsloo, zomer 1937
“Morgen koop je zelf maar een varken en dan kijk je maar wie er allemaal iets van je varken wil kopen”, dat kreeg mijn opa Jan te horen van zijn vader, nadat opa geen opslag kreeg bij zijn toenmalige leermeester. Diezelfde dag nog werd er aan de voorgevel van de woonkamer een deur gemaakt met een naambordje “Slagerij Fa. Meijers”.
Aan de Heirstraat te Elsloo begon zo de eerste generatie met passie voor het slagersambacht. Jaren later werd de slagerij voortgezet door mijn beide ooms, Math en Hay. Als kleine uk bracht ik menig uurtje door in de slagerij en kreeg de liefde voor het vak met de paplepel ingegoten. In tegenstelling tot mijn leeftijdsgenootjes, die nog niet wisten wat ze later wilden worden, wist ik het op 7-jarige leeftijd al zeker; ik word slager.